International Red Cross and Red Crescent Movement

Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca to organizacja humanitarna, która od swojego powstania w 1863 roku zyskała w świecie około 16 milionów wolontariuszy i pracowników. Powstała z inicjatywy szwajcarskiego przedsiębiorcy Jean-Henriego Dunanta, który po wstrząsających doświadczeniach po bitwie pod Solferino zainspirował się do założenia instytucji chroniącej rannych żołnierzy. W 1864 roku przyjęto pierwszą Konwencję Genewską, ustanawiającą zasady ochrony rannych, personelu medycznego i instytucji humanitarnych w czasie wojny. Z biegiem lat, ruch się rozwijał, obejmując kolejne kraje i tworząc narodowe stowarzyszenia. Ciekawostką jest, że w 1917 roku Czerwony Krzyż otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, a w 1944 nagrodę tę przyznano mu po raz drugi za działania w czasie II wojny światowej. Filarami organizacji są obecnie trzy główne instytucje: Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (ICRC), Międzynarodowa Federacja Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (IFRC) oraz narodowe stowarzyszenia. Architektonicznie, siedziba ICRC znajduje się w Genewie, a jej symbolika, jak Czerwony Krzyż czy Czerwony Półksiężyc, jest rozpoznawalna na całym świecie. Ruch wyróżnia się zasadami neutralności, niezależności i bezstronności, które są kluczowe dla jego działalności w trudnych warunkach konfliktów zbrojnych czy katastrof. Ruch angażuje się nie tylko w opiekę nad ofiarami wojen, ale także w pomoc w sytuacjach kryzysowych, co jest szczególnie widoczne w obecnych operacjach w Ukrainie oraz Gaze, gdzie podkreśla znaczenie ochrony cywilów i przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego.