Monastery of the Holy Trinity of Pljevlja

Monastyr Świętej Trójcy w Pljevlji to średniowieczny kompleks monasterialny Serbskiego Kościoła Prawosławnego, usytuowany w Czarnogórze. Jego historia sięga czasów przed osmańskim podbojem w 1465 roku, kiedy to na tym terenie istniała już drewniana cerkiew. Pierwsza wzmianka o monastyryjnej społeczności pochodzi z 1573 roku, kiedy to mnich Sava skopiował rękopis. Wartością architektoniczną monastyru jest jego nietypowy prawie kwadratowy kształt z dużą apsydą oraz podział na trzy sekcje nawy, które są wsparte na czterech filarach. Środkowa część jest pokryta sklepieniem beczkowym, a boki mają sklepienia półkoliste. Monastyr jest skarbnicą kultury i duchowości Serbów, w której zachowały się tradycyjne kostiumy i wiele cennych przedmiotów liturgicznych z XVI wieku, takich jak pyksy i kielichy. Iconografia monastyru była bogata i ciekawa, w tym dzieła znanych serbskich artystów, jak Zograf Longin z Peći. Znanym skrytorium kierował mnich Gavrilo, którego prace przetrwały do dziś w różnych europejskich miastach. Monastyr jest także miejscem niezwykłych ikon, w tym przedstawienia Narodzenia oraz Chrztu Chrystusa, które podkreślają jego znaczenie artystyczne. Ciekawostką jest, że w 1941 roku, podczas walk w Pljevlji, stracono archimandrytę Serafima Džarića, co świadczy o burzliwej historii tego miejsca. Zespół architektoniczny oraz kompozycje artystyczne czyniły ten monastyr nie tylko miejscem kultu, ale i ośrodkiem kultury przez wieki.