Łaszczów to miasto w województwie lubelskim, położone w powiecie tomaszowskim, o bogatej historii sięgającej połowy XVI wieku. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1549 roku, kiedy król Zygmunt August nadał prawo miejskie osadzie, wcześniej znanej jako Prawda. Prawa miejskie były przyznane na krótko, a miasto ostatecznie straciło je w 1870 roku, by zostać przywrócone w 2010 roku, co upamiętnia pomnik w centrum. Łaszczów był ważnym ośrodkiem polskiej reformacji, z ariańskim zborze i drukarnią działającą do 1603 roku. W XVII wieku miejscowość ucierpiała z powodu wojen i pożarów, w tym zniszczeń dokonanych przez Szwedów w 1702 roku. W XVIII wieku Józef Łaszcz rozpoczął budowę kościoła, a Franciszek Salezy Potocki nakazał murowanie budynków po wielkim pożarze w 1754 roku. W miasteczku istniała znacząca społeczność żydowska, która stanowiła 90,3% mieszkańców w 1897 roku. Do II wojny światowej istniały resztki jej kultury, jednak większość Żydów została zamordowana podczas Holokaustu. Łaszczów ma kilka istotnych obiektów architektonicznych, w tym kościół parafialny św. Piotra i Pawła oraz ruiny synagogi. Urok miasta podkreślają również resztki pałacu Szeptyckich i park. Miejscowość posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę, z główną ulicą Fryderyka Chopina, dostępem do drogi wojewódzkiej nr 852 oraz lokalnymi osiedlami. Łaszczów służy jako ośrodek usługowy dla rolnictwa, z drobnym przemysłem, w tym zakładami produkcyjnymi i chłodnią owoców. Cenną atrakcją turystyczną są mogiły poległych z I wojny światowej oraz cmentarz żydowski. W Łaszczowie działa również Klub piłki nożnej ŁKS „Korona”. Miasteczko, mimo historycznych tragedii, zachowało swoje tradycje i atrakcyjność kulturową, oferując mieszkańcom oraz turystom pewne chwile refleksji nad przeszłością.