Świdno

Świdno to wieś w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, której historia wiąże się z osadnictwem olęderskim na początku XIX wieku. Nazwa miejscowości pochodzi od "świdwy", krzewu spotykanego w okolicy, a osadnicy niemieccy przybyli tu z różnych regionów Prus i Pomorza. Wieś była znana ze swoich podmokłych terenów, które utrudniały rozwój, ale były idealne dla osadników olęderskich. Szczepan Świniarski, dziedzic Wierzbna, był jednym z głównych inicjatorów kolonizacji tych terenów, a jego wpływy na rozwój wsi były znaczące. Dokumenty z lat 60. XIX wieku pokazują, że koloniści zaczęli opuszczać Świdno, co doprowadziło do końca ich odrębnej kultury. W 1867 roku uwłaszczenie mieszkańców zmieniło ich status, a na początku XX wieku wieś zaczęła się rozwijać, osiągając 17 domów w 1937 roku. Choć Świdno omijały wielkie wydarzenia wojenne, mieszkańcy wsi uczestniczyli w tragediach II wojny światowej, a niektóre ofiary konfliktu zostały pochowane w lasach w okolicy. Wśród historycznych obiektów w Świdnie znajduje się dawny cmentarz osadników, który jest obecnie polem uprawnym oraz zeschnięte pozostałości po domu olęderskim. Zachował się także krzyż drewniany z 1908 roku i żelazno-betonowy krzyż z 1927 roku, które są świadectwem lokalnej historii i kultury. Architektura Świdna odzwierciedla wpływy olęderskie, z charakterystycznymi budynkami mieszkalnymi i inwentarzowymi. Mimo skromnych rozmiarów, miejscowość ma bogate dziedzictwo kulturowe, które zasługuje na poznanie i ochronę.