Świnica

Świnica, zwornikowy szczyt w Tatrach Wysokich, wyróżnia się dwoma wierzchołkami, różniącymi się wysokością o 11 metrów. Stanowi początek grani głównej Tatr Wysokich i jest popularnym miejscem wśród turystów, oferującym zapierające dech w piersiach widoki. Motywy tatrzańskie, w tym Świnicy, mają swoje miejsce w polskiej literaturze, z utworami takimi jak „Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej” Kazimierza Przerwy-Tetmajera i „Świnia Skała” Jalu Kurka. Historia Świnicy jest również obciążona tragicznymi wypadkami, zwłaszcza tym z 15 sierpnia 1939 roku, kiedy burza spowodowała śmierć wielu osób podczas wycieczki harcerskiej, co wstrząsnęło opinią publiczną. Świnica jest dostępna z kilku kierunków; szlaki turystyczne prowadzą przez Zawrat oraz Świnicką Przełęcz, gdzie zbudowano pomocnicze łańcuchy. Szczyt cieszy się popularnością, co prowadzi do powstawania zatorów turystycznych, a jego trudności techniczne są wyzwaniem nawet dla doświadczonych taterników. Przyroda wokół Świnicy obfituje w gatunki roślinne, w tym rzadką saussureę wielkogłową. Nazwa Świnica wywodzi się prawdopodobnie od kształtu masywu, przypominającego świnię. Szczyt od wieków inspirował zarówno alpinistów, jak i literatów; pierwsze nieudane wejścia miały miejsce już w XVIII wieku, a pierwsze udane przeprowadził Eugeniusz Janota w 1867 roku. W przeciągu lat, z powodu rosnącego ruchu turystycznego, liczba wypadków wzrosła, co skłoniło władze do wprowadzenia ograniczeń w ruchu na niektórych szlakach. Pomimo niebezpieczeństw, Świnica pozostaje ikoną Tatr, będąc zarówno miejscem wspinaczkowym, jak i punktem wyjścia do dalszej eksploracji gór.