Żydowski Instytut Historyczny

Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma (ŻIH) to ważna instytucja z siedzibą w Warszawie, założona 1 października 1947 roku w wyniku przekształcenia Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej. Mieści się w odbudowanym gmachu dawnego Instytutu Nauk Judaistycznych przy ul. Tłomackiej, który został zaprojektowany przez Edwarda Ebera i oddany do użytku w 1947 roku. ŻIH pełni kluczową rolę w badaniu dziejów i kultury Żydów w Polsce, zajmując się archiwizowaniem dokumentów i zbieraniem materiałów dotyczących historii, w tym Archiwum Ringelbluma, zawierającego nieocenione relacje z okresu II wojny światowej. Instytut zainicjował wiele publikacji, takich jak kwartalnik „Kwartalnik Historii Żydów” oraz różnorodne książki i opracowania naukowe, w tym prace związane z materiałami archiwalnymi. ŻIH pełni funkcje edukacyjne, organizując wykłady, spotkania oraz wydarzenia kulturalne, takie jak „Marsz Pamięci”. Posiada jedną z największych bibliotek judaistycznych w Polsce, z ponad 80 tysiącami woluminów oraz niezwykle cenne zbiory muzealne, w tym dzieła sztuki, judaika oraz dokumenty z czasów Holokaustu. Wystawa stała „Czego nie mogliśmy wykrzyczeć światu” ukazuje oryginalne dokumenty Archiwum Ringelbluma, a instytut regularnie organizuje tematyczne wystawy, które przypominają o historii Żydów w Polsce. Działalność ŻIH jest zatem niezbędna dla zachowania pamięci o Żydach polskich i ich wkładzie w kulturę oraz historię kraju, a także dla badań naukowych w dziedzinie judaistyki. Ciekawostką jest, że Archiwum Ringelbluma, wpisane na listę UNESCO „Pamięć Świata”, zostało odnalezione po wojnie i stało się fundamentem badań nad Zagładą.