Babice, wieś w województwie podkarpackim, to miejsce o bogatej historii, które uzyskało status miasta przed 1484 rokiem, a w 1918 roku zostało zdegradowane do rangi wsi. Historyczne nazwy miejscowości obejmują m.in. Babicze i Babica. Miejscowość leży nad rzeką San i została lokowana na prawie magdeburskim w II połowie XV wieku. W 1416 roku po raz pierwszy odnotowano obronę miejscowości przed Tatarami. Babice zyskały znaczenie handlowe, a w 1553 roku mieszkańcy otrzymali przywilej wolności od ceł. W XVIII wieku, w związku z nowym traktem handlowym, wzrosła rola Babic jako miejsca jarmarków. W 1848 roku spłonął drewniany ratusz, co przyczyniło się do utraty ważnych dokumentów, a w 1886 roku miały miejsce kolejne pożary, które zniszczyły wiele budynków, w tym szkołę i kościół. W miejscowości zachował się zespół dworski z XIX wieku, obejmujący drewniano-murowany dwór i murowany spichlerz, który stanowi przykład architektury tamtego okresu. Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy oraz kapliczka św. Krzysztofa to kolejne zabytki wpisujące się w lokalne dziedzictwo kulturowe. W Babicach przez wieki mieszkało wiele osób różnych wyznań, w tym Żydów, którzy posiadali w miasteczku mykwę i domy, a ich liczba malała w XX wieku. Archeologia wskazuje na prahistoryczną obecność osad w tym rejonie, a badania sugerowały, że mogło tu istnieć grodzisko. W 2004 roku powstał Parafialny Klub Sportowy UNUM, który odgrywa aktywną rolę w życiu miejscowości, a jego drużyna regularnie uczestniczy w rozgrywkach ligowych. Pomimo licznych trudności, Babice pozostają miejscem złożonym pod względem historycznym, architektonicznym i kulturowym, które łączy przeszłość z aktywnością współczesnych pokoleń.