Baligród to wieś w województwie podkarpackim, położona w dolinie rzeki Hoczewki, będąca siedzibą gminy o tej samej nazwie. Dawniej miasto, uzyskało lokację w 1634 roku, a swoje prawa miejskie utraciło w 1919. Wieś ma dobrze zachowany układ urbanistyczny z prostokątnym rynkiem, co świadczy o jej historycznym charakterze. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 893, a Baligród jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia NMP. Osada wzmiankowana była już w 1615 roku, a jej historia sięga początków XVII wieku, kiedy to została założona u podnóża zamku w Stężnicy. W latach 1654–1770 Baligród był we władaniu rodu Balów, a z racji lokalizacji przy ważnym szlaku handlowym, rozwijało się tu życie gospodarcze, zwłaszcza dzięki targom. Mieszkańcy brali udział w powstaniu styczniowym. W XIX wieku znaczną część ludności stanowili Żydzi, a w 1870 roku odnotowano 147 rodzin żydowskich. Baligród był również miejscem zagłady Żydów podczas II wojny światowej, kiedy to większość społeczności żydowskiej zginęła w 1942 roku. W czasie okupacji niemieckiej mieszkańcy Polacy doświadczali prześladowania. Po II wojnie światowej miejscowość zaczęła się odbudowywać, aczkolwiek do 1961 roku miała zaledwie 987 mieszkańców. Wśród zabytków wyróżniają się murowany kościół z lat 1877–1879, cerkiew greckokatolicka z 1829 oraz cmentarze, w tym żydowski oraz wojenny z czasów II wojny światowej. W Baligrodzie zrealizowano film „Ogniomistrz Kaleń” w 1961 roku. Ciekawostką jest też pomnik czołgu T-34, który został umieszczony na rynku, w miejscu, gdzie znajdował się wcześniej inny czołg wykorzystywany do walk z UPA. Baligród stanowi więc miejsce o znaczeniu historycznym, kulturowym i architektonicznym, które wciąż pamięta swoje bogate dziedzictwo.