Bank Gospodarstwa Krajowego

Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) to polski bank państwowy powołany w 1924 roku w celu wspierania rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz rozwoju lokalnego i regionalnego. Jego architektura jest naznaczona historycznymi budynkami, w tym gmachu w Alejach Jerozolimskich zaprojektowanym przez Rudolfa Świerczyńskiego. BGK pełnił kluczową rolę w finansowaniu rozwoju infrastruktury, eksportu oraz budownictwa mieszkalnego, uczestnicząc w powstaniu około 9 tys. mieszkań w ramach programów rządowych. W okresie międzywojennym bank wspierał także strategiczne inwestycje, takie jak port w Gdyni, angażując się w finansową ochronę przedsiębiorstw. II wojna światowa przyniosła dramatyczne zmiany; BGK ewakuował swoje dokumenty i pracowników, a jego oddziały zostały zlikwidowane na terenach zajętych przez Sowiecką i Niemiecką administrację. Po wojnie bank zainicjował odbudowę kraju, ale w okresie PRL jego działalność stała się marginalna. Dopiero transformacja ustrojowa w 1989 roku pozwoliła BGK na reaktywację, skupiając się na finansowaniu inwestycji i tworzeniu nowych podmiotów gospodarczych. Jest także istotnym elementem w dystrybucji środków unijnych. Ciekawostką jest, że BGK i jego oddziały odegrały znaczącą rolę w historii polskiego sektora bankowego, a jego prezesowie, tacy jak Roman Górecki, dali bankowi charakter instytucji publicznej z misją wspierania rozwoju gospodarki.