Bazylika archikatedralna św. Jakuba w Szczecinie

Bazylika Archikatedralna świętego Jakuba Apostoła w Szczecinie, zlokalizowana na Starym Mieście, jest głównym kościołem rzymskokatolickim miasta oraz drugą co do wysokości świątynią w Polsce. Zbudowana w stylu gotyku ceglanego w XIV i XV wieku, stanowi przykład niezwykłej architektury, będąc dziełem Hinricha Brunsberga oraz jego warsztatu. W wyniku zniszczeń podczas II wojny światowej, budowla została odbudowana w latach 70. XX wieku, jednak część północnej ściany nie została zrekonstruowana zgodnie z pierwotnym stylem. Kościół pełnił różne funkcje religijne, będąc od 1534 roku protestancką świątynią luterańską, a po 1972 roku katedrą diecezji szczecińsko-kamieńskiej. Wnętrze bazyliki zdobią cenne dzieła sztuki sakralnej, w tym późnogotycki krucyfiks, retabula oraz barokowe wyposażenie. Działa tu także Muzeum Diecezjalne, a w latach 80. zakończono renowację wnętrza oraz witraży. W 2008 roku zrekonstruowano hełm wieży, a nowoczesne organy o 66 głosach zostały poświęcone na cześć Jana Pawła II. Ciekawostką jest, że znanym organistą w dawnym kościele św. Jakuba był Carl Loewe, niemiecki kompozytor romantyczny, który wpłynął na życie muzyczne Szczecina. Bazylika znajduje się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego, co podkreśla jej znaczenie kulturowe w regionie. W 1983 roku papież Jan Paweł II nadał jej tytuł bazyliki mniejszej, a w 2008 roku odbyła się w niej uroczystość poświęcenia nowych organów. Katedra jest nie tylko miejscem kultu, ale także ważnym punktem turystycznym, przyciągającym zwiedzających z całego świata.