Bazylika Bożego Ciała w Krakowie

Kościół Bożego Ciała, zlokalizowany w Krakowie, to rzymskokatolicki obiekt sakralny z bogatą historią oraz legendą, która opowiada o skradzionej monstrancji i cudownych światłach na bagnie. Fundacja świątyni miała miejsce około 1340 roku przez Kazimierza Wielkiego, a budowa rozpoczęła się w latach 40. XIV wieku. Prace nad kościołem przerwano w wyniku epidemii dżumy, a wznowiono je w 1369 roku. Prezbiterium zostało konsekrowane w 1401 roku, a nawa główna była ukończona w 1477 roku. Kościół zbudowano w stylu trójnawowej bazyliki, posiadającej wolno stojącą wieżę i sygnaturkę. Ołtarz główny pochodzi z XVII wieku i łączy elementy architektury włoskiej z dekoracyjną sztuką niderlandzką. Wnętrze ozdabiają barokowe stalle, manierystyczne konfesje i znakomite obrazy Tomasza Dolabelli, a także monumentalne organy, które są największe w Krakowie. W kościółku znajdują się dzwony, a pięć z nich rozbrzmiewa z wieży, przypominając o historii i religijnym znaczeniu tego miejsca. Na uwagę zasługuje także fakt, że papież Jan Paweł II w 2005 roku podniósł kościół do rangi bazyliki mniejszej. Obiekt jest miejscem kultu św. Stanisława Kazimierczyka oraz Najświętszej Maryi Panny. Cmentarz pasyjny otaczający kościół, zniszczony podczas niwelacji terenu, świadczy o średniowiecznym dziedzictwie tego miejsca. Kościół Bożego Ciała jest integralną częścią kulturowego i historycznego krajobrazu Krakowa, z dumą noszącym bogatą historię oraz znaczenie religijne.