Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pelplinie

Bazylika Katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pelplinie to gotycki kościół, który pierwotnie pełnił funkcję świątyni klasztoru cystersów, a od 1824 roku stanowi siedzibę biskupa. Jest jedną z największych ceglastych świątyń gotyckich w Polsce, ustępującą jedynie bazylice Mariackiej w Gdańsku. Monumentalna architektura katedry, wzniesiona w XIV wieku, cechuje się trójnawową bazyliką na planie krzyża łacińskiego, bogato zdobionym wnętrzem, wieloma ołtarzami, stalliami oraz organami. Katedra przeszła liczne przebudowy, zwłaszcza w XVII i XVIII wieku, nadające jej barokowy charakter. W XIX wieku nastąpiła regotyzacja obiektu, a w 1823 roku zakon cystersów został skasowany, co spowodowało przekształcenie świątyni w katedrę diecezji chełmińskiej. Ciekawostką jest, że zespół klasztorny jest jednym z nielicznych, który przetrwał na tym obszarze, a sama katedra, z zachowanym bogatym wystrojem, przyciąga licznych turystów oraz miłośników historii. Wnętrze katedry z 23 ołtarzami, w tym monumentalnym ołtarzem głównym, ozdobione jest dziełami barokowych malarzy oraz późnogotyckimi stalliami. Obok znajduje się zespół klasztornych budynków, w tym kapitularz i oratorium, które niegdyś służyły cystersom, a dziś są częścią Wyższego Seminarium Duchownego. Malowidła w krużgankach obrazują sceny biblijne, co podkreśla kulturalne znaczenie miejsca jako ośrodka religijnego i artystycznego w regionie. Katedra jest nie tylko ważnym punktem w historii Pelplina, ale także cennym świadectwem architektury i kultury epoki gotyku oraz baroku.