Bieniszew-Klasztor

Bieniszew-Klasztor to osada w województwie wielkopolskim, znana głównie z klasztoru Eremitów Kamedułów, którego początki sięgają 1662 roku. Nazwa Bieniszew, będąca uproszczoną formą Bieniszewo, ewoluowała przez wieki, a pierwsze wzmianki o miejscowości datowane są na 1382 rok. Klasztor został założony w miejscu, gdzie miały się objawić Matka Boska i białe mnichy, co przyczyniło się do jego duchowego znaczenia w regionie. W 1672 roku wzniesiono drewniany kościół, który w 1741 roku uległ pożarowi. Budowę murowanego kościoła, poświęconego Narodzeniu NMP, zakończono w 1797 roku. Świątynia wyróżnia się architekturą późnobarokową, trzynawową o układzie bazylikowym, stworzoną przez Czecha Jana Adama Stiera przy współpracy z Włochem Pompeo Ferrarim. Wnętrze kościoła zdobione jest rokokową polichromią oraz dębowymi stallami z 1755 roku, a także relikwiami św. Pięciu Braci Męczenników. Klasztor przeszedł wiele zawirowań w historii, w tym kasaty i grabieże w okresie zaborów oraz zniszczenia podczas II wojny światowej, kiedy to wielu zakonników zginęło w obozach koncentracyjnych. Po wojnie klasztor został odbudowany, a zakonnicy powrócili w 1937 roku. Dziś Bieniszew-Klasztor jest miejscem pielgrzymek, zachowując tradycję modlitwy i kontemplacji, a także będąc ważnym punktem kulturalnym, szczególnie dla lokalnej społeczności. Ciekawostką jest, że w 2011 roku zakończył się proces beatyfikacyjny kilku zakonników, a co roku organizowane są odpusty, w których uczestniczą pielgrzymi. W okolicy znajdują się jeziora i szlaki turystyczne, co czyni to miejsce atrakcyjnym również dla turystów.