Biskupia Górka

Biskupia Górka, znana z kaszubskiego jako Biskùpiô Góra, to wzniesienie o wysokości 60,8 m n.p.m., będące częścią Gdańska i stanowiące granicę między dzielnicami Śródmieście a Chełm. Historia tego miejsca sięga średniowiecza, kiedy to osada znana jako „Górka” była własnością biskupów kujawskich. W XIV wieku znajdował się tu dwór obronny, a po zniszczeniach w wyniku wojen, Biskupia Górka stała się elementem systemu obronnego Gdańska. W XVII wieku wzniesiono tu ziemne fortyfikacje, takie jak bastiony Zbawiciela, Pośredni i Ostroróg, które były częścią szerokiego systemu obronnego miasta, przekształcanego na przestrzeni wieków. W XIX wieku umocnienia zostały rozbudowane i dostosowane do nowych technologii wojskowych. Po I wojnie światowej teren stał się przestrzenią rekreacyjną. W okresie międzywojennym powstało Schronisko Młodzieżowe im. Pawła Beneke, imponujący zespół architektoniczny z wieżą, który stał się dominantą w krajobrazie Biskupiej Górki. W czasie II wojny światowej na tym terenie zorganizowano stalag, a po wojnie obiekt wykorzystano przez różne służby, w tym Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego i Policję. W ostatnich latach Biskupia Górka zyskuje na znaczeniu jako miejsce rekreacji i działań społecznych, a także jako punkt widokowy na panoramę Gdańska. Zachowały się tu liczne zabytki, takie jak fortyfikacje ziemne i Reduta Koszarowa, a także historyczne kamienice, które świadczą o długiej historii i architektonicznym dziedzictwie tej dzielnicy. Miejsce to jest także znane z panoram Gdańska, które były tworzone przez artystów i fotografów przez wieki, w tym najstarsze z 1592 roku. Biskupia Górka pozostaje atrakcyjnym punktem zarówno dla mieszkańców, jak i turystów, łącząc w sobie bogate dziedzictwo kulturowe z pięknymi widokami na miasto.