Boguszowice Stare

Boguszowice Stare, znane również jako Boguschowitz, to dzielnica Rybnika, której historia sięga XIII wieku. Nazwa miejscowości wywodzi się od domniemanego założyciela, Bogusza. W XIII wieku wieś powstała na prawie polskim, jednak w XVII wieku przeszła na prawo niemieckie. Była siedzibą parafii należącej do archiprezbiteriatu żorskiego, a na początku XIV wieku stał tam kościół. W ciągu wieków Boguszowice były świadkiem wielu ważnych wydarzeń, takich jak walki Kazimierza Wielkiego z Janem Luksemburskim. Pomimo niekorzystnych warunków glebowych i niskiej liczby ludności w XV i XVI wieku, miejscowość zaczęła rozwijać się w związku z przemysłem hutniczym i górniczym. W 1906 roku miała już 1028 mieszkańców, a do 1975 roku, po integracji z Kłokocinem i Gotartowicami, przekroczyła 19 tysięcy. Historyczna architektura Boguszowic obejmowała drewniany kościół z końca XIII wieku, który został zastąpiony nową świątynią w 1935 roku. Z działalnością lokalnych społeczności związana jest także Sala Królestwa Świadków Jehowy. W Boguszowicach istniała szkoła od 1652 roku, a społeczność rozwijała się dzięki edukacji, z nowymi budynkami szkolnymi powstającymi na przestrzeni lat. W XX wieku zrealizowano wiele inwestycji budowlanych, w tym utworzenie dróg, wodociągów oraz modernizację starych domów. Kolebką lokalnego sportu jest Klub Sportowy Górnik Boguszowice, który rywalizował w IV lidze. Historia Boguszowic jest bogata w zawirowania, od upadku po wojnie do znacznego wzrostu zaludnienia, co czyni tę dzielnicę interesującym miejscem na mapie Rybnika, łączącym historyczne dziedzictwo z nowoczesnym rozwojem.