Borkowo to wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, założona w 1408 roku przez księcia Janusza I Mazowieckiego. Wieś była królewska, częściowo zamieszkana przez ludność pochodzącą z Mazowsza, a jej nazwa wywodzi się od słowa „bór”, co wskazuje na otaczające ją lasy. W ciągu wieków przeszła różne zmiany administracyjne: znajdowała się w Księstwie Mazowieckim, a po 1526 roku stała się częścią Rzeczypospolitej. Historia Borkowa szczególnie dynamicznie rozwijała się w XVIII i XIX wieku, kiedy to wieś stała się własnością prywatną po upadku powstania styczniowego. Mieszkańcy Borkowa aktywnie brali udział w protestach przeciw zaborcom, a po I wojnie światowej wieś rozwijała się, posiadając cegielnię oraz różne rzemiosła. Pożary w 1929 i 1959 roku znacznie wpłynęły na rozwój architektoniczny wsi, do której wprowadzano nowoczesne murowane budynki. W Borkowie znajduje się wiele zabytków, w tym kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej z lat 1923-1932 oraz cmentarz wojenny z I wojny światowej. Istnieje tu aktywna Gminna Biblioteka Publiczna oraz Centrum Kształcenia na Odległość, które oferuje nowoczesne formy nauczania. Borkowo może poszczycić się także ochotniczą strażą pożarną, założoną w 1918 roku, która przez lata odgrywała ważną rolę w społeczności, biorąc udział w akcjach ratunkowych. W 2008 roku straż otrzymała sztandar z okazji 90-lecia istnienia, co podkreśla jej długą tradycję i znaczenie dla lokalnej społeczności.