Bródno-Podgrodzie

Bródno-Podgrodzie to obszar w dzielnicy Targówek w Warszawie, który jest w dużej mierze zabudowany blokami mieszkalnymi z lat 70. Jest to teren dawnej wsi Bródno Stare, z nazwa Bródno-Podgrodzie utworzoną w XIX wieku, nawiązującą do średniowiecznych osad. W obrębie tego rejonu znajduje się Las Bródnowski i zabudowa PRL-owska, w tym osiedle Ustronie oraz nowoczesne kompleksy zamknięte, jak Tivoli. Granice Bródna-Podgrodzia wyznaczają ulice Radzymińska, Bystra, Kondratowicza, Chodecka, Krasnobrodzka, Trasa Toruńska oraz wschodnia granica Warszawy. W historii Bródna wyróżnia się istnienie grodziska z IX wieku, którego pozostałości odkryto na terenie Lasku Bródnowskiego. Grodzisko, zabezpieczone drewniano-ziemnymi wałami, było centrum lokalnym, gdzie mieszkańcy prowadzili działalność rolniczą oraz rzemieślniczą, a także handlowali z innymi regionami. Bródno w XV wieku posiadało status królewskiej wsi, a w kolejnych stuleciach przeżywało różne zawirowania historyczne, w tym zniszczenia podczas wojen. Po drugiej połowie XIX wieku oraz rozwoju infrastruktury kolejowej Bródno zaczęło się intensywnie rozwijać. W 1951 roku obszar został przyłączony do Warszawy, a od lat 60. XX wieku nastąpiła masowa budowa osiedli mieszkalnych. Obecnie Bródno znane jest z największego w Warszawie cmentarza Bródnowskiego oraz ostatniego Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Ciekawostką jest także pomnik "Cudu nad Wisłą", ufundowany przez mieszkańców w 1925 roku i zrekonstruowany w 1995 roku. Bródno-Podgrodzie łączy w sobie bogatą historię, zasoby kulturowe i architektoniczne, co sprawia, że stanowi interesujący obszar Wesołej Warszawy o różnorodnym dziedzictwie.