Brzóza Królewska to wieś w północno-wschodniej części województwa podkarpackiego, w gminie Leżajsk, o bogatej historii sięgającej XVI wieku. Została założona na terenach będących łowiskiem i była miejscem polowań królów, takich jak Kazimierz Wielki i Władysław Jagiełło. Współczesna wieś charakteryzuje się zwartą zabudową i układem południkowym, sąsiadując z trzema wsiami. Historyczny konflikt między magnatami, Łukaszem Opalińskim i Stanisławem Stadnickim, wpłynął na rozwój miejscowości, z której nazwy wywodzą się symbole drzew, które oznaczały przynależność do dóbr królewskich i stadnickich. Brzóza Królewska była miejscem schronienia w czasach najazdów tatarskich, a mieszkańcy wykorzystywali lokalne lasy do pozyskiwania bogactw naturalnych. W XIX wieku wieś zaczęła się rozwijać, osiągając populację 1500 mieszkańców pod koniec XVIII wieku. Obecnie miejscowość ma charakter rolniczy z elementami turystyki, z rozwojem infrastruktury edukacyjnej i kulturowej, w tym parafii rzymskokatolickiej oraz zespołu folklorystycznego „Brzozoki”. Na terenie Brzózy Królewskiej działa Stowarzyszenie Rozwoju Wsi, a także ośrodek wypoczynkowy oraz piekarnia. W okolicy znajduje się rezerwat torfowiskowy „Suchy Łuk”, będący częścią Brzóźniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, co podkreśla wartość przyrodniczą tej miejscowości. Brzóza Królewska łączy historyczne dziedzictwo z nowoczesnym życiem społecznym, a także jest miejscem dużej aktywności kulturalnej i turystycznej, z szlakiem rowerowym Green Velo przechodzącym przez wieś.