Budynek sądu w Raciborzu to późnoklasycystyczna konstrukcja zlokalizowana przy ul. Nowej 29, obecnie pełniąca funkcję siedziby sądu rejonowego. Zbudowany w latach 1823-1826 według projektu uznanego architekta Karla Friedricha Schinkla, gmach charakteryzuje się murowaną, otynkowaną i wolnostojącą strukturą, z wysokim podpiwniczeniem traktowanym jako cokół. Elewacja jest piętnastoosiowa, z płytkim ryzalitem zwieńczonym tympanonem. Wnętrza budynku przeszły wiele przebudów w XX wieku, dostosowując się do zmieniających się funkcji, jednak zachowały cechy klasycystyczne, w tym obszerny hol z sklepieniem kolebkowym oraz bogato zdobioną salę rozpraw na piętrze. Z historycznego punktu widzenia, sąd powstał na mocy reformy administracyjnej Prus w 1816 roku, a pierwszym nadprezydentem został baron Karl Froedrich Wilhelm von Falkenhausen. Decyzję o budowie nowego gmachu podjęto w 1822 roku, a teren wykupiono od Maximiliane von Czarnetzky. Po zakończeniu budowy gmach stał się siedzibą Wyższego Sądu Krajowego Prowincji Górnośląskiej, który później przekształcono w sąd apelacyjny i krajowy. Warto dodać, że budynek uniknął zniszczeń podczas II wojny światowej, co czyni go unikatowym w kontekście architektury Raciborza. Jego styl architektoniczny nawiązuje do sztuki berlińskiej, typowej dla budynków rządowych w monarchii pruskiej i stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu.