Cerkiew św. Dymitra w Złockiem

Cerkiew św. Dymitra w Złockiem, zbudowana w latach 1867–1872, jest przykładem łemkowskiej architektury drewnianej i od 1951 roku funkcjonuje jako rzymskokatolicki kościół parafialny. Pierwsza cerkiew mogła istnieć w tym miejscu od końca XVI wieku, a obecna, konsekrowana w 1873 roku, wyróżnia się nietypową architekturą epigonalną, zaprojektowaną przez Kondracza. Świątynia wznosi się na wysokości około 530 m n.p.m. w Beskidzie Sądeckim, otoczona starymi lipami i cmentarzem rzymsko- oraz greckokatolickim z XIX wieku, otoczonym murem. Jest drewniana, konstrukcji zrębowej, zaprojektowana na planie krzyża. Nawa, prezbiterium oraz transept nakryte są dwuspadowymi dachami, a w miejscu ich przecięcia stoi ośmiokątny tambur z kopułą. Wnętrze cerkwi zdobi zachowany XIX-wieczny ikonostas w stylu barokowym, wykonany przez Antoniego i Michała Bogdańskich, a także dwa ołtarze boczne oraz XVIII-wieczny krucyfiks. Polichromia w prezbiterium jest datowana na 1876 rok, a plafon "Wniebowstąpienie" przypisuje się J. Bogdańskiemu. Ciekawostką jest wzmianka o „złockiej ikonie” w wierszu Jerzego Harasymowicza. Cerkiew jest częścią szlaku architektury drewnianej w Małopolsce, co podkreśla jej wartość kulturową i historyczną.