Cerkiew św. Mikołaja w Zabłociu

Cerkiew św. Mikołaja w Zabłociu to zabytkowa prawosławna świątynia, datowana na początek XX wieku, która jest częścią parafii św. Mikołaja należącej do diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Historia cerkwi sięga przed 1580 rokiem, kiedy istniała pierwsza prawosławna świątynia. Po unii brzeskiej w 1596 roku cerkiew przeszła pod jurysdykcję Kościoła unickiego, aż do przekazania Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu w 1875 roku, co spotkało się z oporem lokalnej ludności. Nowa murowana cerkiew powstała w latach 1904-1907 według projektu architekta Władimira Pokrowskiego. Charakteryzuje się architekturą nawiązującą do rosyjsko-bizantyjskiego stylu, mając formę jednonawową z dzwonnicą nad przedsionkiem i cebulastą kopułą. W okresie międzywojennym była siedzibą parafii, a w czasie II wojny światowej stanowiła jeden z ważnych ośrodków prawosławnych w regionie. Po wojnie cerkiew była nieczynna, ale wznowiła swoją działalność w 1951 roku. W latach 70. i 80. przeszła remonty i odnowienia, w tym malowidła ścienne oraz nowy dzwon. Ciekawostką jest, że cerkiew w Zabłociu wyróżnia się architekturą w porównaniu do innych świątyń z tego okresu w regionie, co czyni ją unikatowym obiektem kultury prawosławnej. W 1988 roku została wpisana do rejestru zabytków, co podkreśla jej znaczenie kulturowe i historyczne.