Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bończy

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej w Bończy to prawosławna świątynia, która ma bogatą historię sięgającą 1489 roku. Położona jest na wzniesieniu przy trasie Krasnystaw – Uchanie – Hrubieszów, w obszarze dekanatu Zamość diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. W XVII wieku cerkiew przyjęła unię, a w 1724 zbudowano nową drewnianą świątynię, która później przeszła w ręce Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Obecna murowana cerkiew została wzniesiona w latach 1878–1881 w stylu moskiewsko-jarosławskim, który jest odmianą rosyjsko-bizantyńskiego stylu architektonicznego. Cerkiew charakteryzuje się trójdzielną budową z dzwonnicą, złożoną na dachu namiotowym oraz cebulastymi kopułami, co nawiązuje do ówczesnych wzorców architektonicznych. Wnętrze cerkwi zawiera wyposażenie z XVII–XVIII wieku, w tym ikony oraz jednorzędowy ikonostas. Historia świątyni była burzliwa; po II wojnie światowej działalność parafii zamarła, a cerkiew zostało zamknięta. W 1956 roku uzyskano zgodę na jej ponowne otwarcie, jednak regularne nabożeństwa zaczęły być odprawiane dopiero od 2007 roku, po generalnym remoncie w końcu XX wieku. Ciekawostką jest, że cerkiew w Bończy jest podobna do innych świątyń w regionie, co było powszechną praktyką budowlaną w czasie istnienia Imperium Rosyjskiego. Cerkiew wpisano do rejestru zabytków w 2004 roku, co podkreśla jej kulturalne i historyczne znaczenie w regionie.