Cerkiew Pokrowy Najświętszej Maryi Panny w Płonnej

Cerkiew pw. Pokrowy Najświętszej Maryi Panny w Płonnej to murowana świątynia z 1790 roku, obecnie w ruinie, której zachowane ściany sięgają do poziomu dachu, a w rejonie prezbiterium można dostrzec fragmenty polichromii. Po II wojnie światowej, w 1947 roku, cerkiew została przekształcona w budynek gospodarczy PGR, co wiązało się z obniżeniem ścian oraz zmianą dachu, co wpłynęło na jej pierwotny wygląd. W otoczeniu cerkwi znajdują się pozostałości jednego z hełmów oraz dzwonnica parawanowa z XVIII wieku, która została obita blachą na górze. W 2017 roku obiekt został wpisany na listę zabytków województwa podkarpackiego, co podkreśla jego znaczenie architektoniczne i historyczne. Cerkiew w Płonnej stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu, stanowiąc przykład architektury cerkiewnej z przełomu XVIII i XIX wieku. Interesującym aspektem jest jej przekształcenie w budynek gospodarczy, co pokazuje, jak w trudnych czasach zmieniało się przeznaczenie historycznych obiektów. Cerkiew, mimo obecnego stanu ruin, wciąż przyciąga uwagę jako świadectwo bogatej historii oraz kultury ludności prawosławnej w tym rejonie.