Cmentarz Starofarny w Bydgoszczy

Cmentarz Starofarny w Bydgoszczy, będący najstarszym katolickim cmentarzem w mieście, powstał w grudniu 1808 roku na polecenie magistratu, który zakupił grunt na potrzeby pochówków dla katolików. Z czasem cmentarz stał się miejscem ostatniego spoczynku wielu zasłużonych bydgoszczan, a jego powierzchnia zwiększała się w miarę potrzeb. Odgrywał ważną rolę w czasie zaborów, będąc miejscem patriotycznych manifestacji, co świadczy o jego historycznym znaczeniu. Architekturę cmentarza cechują neogotyckie kaplice, grobowce oraz murowane ogrodzenia, a wśród cennych obiektów można znaleźć Bożą Mękę z 1663 roku oraz liczne dzieła bydgoskich artystów. Cmentarz został zdewastowany podczas II wojny światowej, co miało znaczący wpływ na jego stan, a po wojnie prowadzono tu jeszcze pochówki do 1964 roku. Po kolejnych zniszczeniach podjęto działania na rzecz ochrony tego miejsca – w 1983 roku cmentarz wpisano do rejestru zabytków. Współczesne działania rewitalizacyjne prowadzone od 1991 roku obejmują renowację zabytkowych kaplic, grobowców i ogrodzenia, a także organizację zbiórek funduszy na te cele. Cmentarz Starofarny to zarówno ważny punkt w historii Bydgoszczy, jak i miejsce pamięci o lokalnych bohaterach, wśród których znajdują się społecznicy, politycy oraz artyści, a także kwatera żołnierzy francuskich z czasów wojny prusko-francuskiej. Niektóre nagrobki wyróżniają się unikatowymi inskrypcjami, podkreślającymi niezwykłe historie i losy osób tam pochowanych, co czyni cmentarz miejscem kulturowym o dużej wartości historycznej.