Czarna Góra

Czarna Góra to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, nad rzeką Białką, w historycznym regionie Spisza. W rejestrze zabytków nieruchomych znajduje się Zagroda „Korkoszów”, obecnie filia Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem. Architektura wsi zachowuje tradycyjny charakter, z drewnianymi domami i pozostałościami pasterskiej gospodarki. Historia Czarnej Góry sięga końca XVI wieku, a pierwsze wzmianki dotyczą osadnictwa Wołochów, którzy osiedlili się w części zwanej Sołtystwem. Czarna Góra była pod zarządem różnych rodzin szlacheckich, w tym Horvathów, aż do uwłaszczenia chłopów w 1848 roku. Wieś stopniowo się rozwijała, zwiększając liczbę gospodarstw. W XIX wieku, na skutek ruchów narodowych, zaszły napięcia narodowościowe, szczególnie w kontekście Słowaków i Polaków. Po I wojnie światowej Czarna Góra znalazła się w granicach Polski na krótko, ale ostatecznie została przyłączona do Polski w 1920 roku. W okresie II wojny światowej wieś była pod kontrolą Słowacji, co wpłynęło na lepsze warunki życia mieszkańców w porównaniu do tych z drugiej strony rzeki, gdzie panowała okupacja niemiecka. Współczesna kultura Czarnej Góry przejawia się w używaniu gwary spiskiej oraz tradycyjnych strojach, a wieś znana jest z kilku zespołów regionalnych, takich jak Kałe Bała. Mieszkańcy prowadzą różnorodne życie kulturalne i społeczne, w tym organizują zawody szybowcowe oraz mają popularne ośrodki narciarskie. Na najwyższym wzniesieniu, Czarna Góra (902 m n.p.m.), znajduje się Krzyż Milenijny i altana widokowa oferująca przepiękne panoramy Tatr. W Czarnej Górze zlokalizowane są dwa kościoły oraz szkoły podstawowe, które podkreślają lokalną tożsamość. Wieś, posiadająca również bogate dziedzictwo historyczne, używa nazw alternatywnych, takich jak „Čierna Hora” w języku słowackim. Jej historia, kultura oraz architektura tworzą unikalny profil tej malowniczej miejscowości w Tatrach.