Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy

Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy to malowniczy obszar położony w województwie podkarpackim, utworzony w 1993 roku. Zajmuje powierzchnię 256,54 km² i jest częścią Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych, którego otulina obejmuje dodatkowe 340,74 km². Park wyróżnia się pięknymi pasmami górskimi, z najwyższym szczytem Suchą Górą, której wysokość wynosi 591 m n.p.m. Wśród naturalnych formacji znajdują się wychodnie piaskowców, uformowane przez erozję, a część z nich uzyskała status pomnika przyrody. Obszar jest bogaty w sieci potoków, w tym malownicze odcinki przełomowe rzek Stobnica i Wisłok. Pięćdziesiąt procent powierzchni zajmują użytki rolne, podczas gdy reszta to naturalne lasy, głównie jodłowe, bukowe i sosnowe. Spotkać tu można także rzadziej występujące dęby szypułkowe, modrzewie europejskie i graby. Park jest domem dla 40 gatunków chronionych roślin górskich, takich jak śnieżyca wiosenna, skrzyp olbrzymi i pokrzyk wilcza jagoda. Do fauny parku należą również liczne chronione gatunki zwierząt jak puchacze, orliki krzykliwe, rysie, wydry i wilki. W obrębie parku znajdują się trzy rezerwaty przyrody: Prządki im. prof. Henryka Świdzińskiego, Góra Chełm i Herby, a w jego otulinie zlokalizowane są kolejne trzy rezerwaty, w tym Cisy w Malinówce i Kretówki. Obszar ten łączy więc aspekty przyrodnicze z bogatą florą i fauną oraz znacznymi wartościami krajobrazowymi, co czyni go istotnym miejscem do ochrony bioróżnorodności oraz dla turystów poszukujących naturalnych walorów Podkarpacia.