Dom Esterki w Radomiu

Dom Esterki to zabytkowy budynek znajdujący się w Radomiu, przy północnej pierzei Rynku, oznaczony numerem 5. Historia obiektu sięga końca XV wieku, kiedy został wzniesiony przez mieszczanina Ignacego Gaczkowskiego. W XVII wieku budynek przeszedł barokową przebudowę, co nadało mu charakterystyczny styl. Jako jeden z nielicznych budynków mieszkalnych przetrwał potop szwedzki, w czym przypomina mu sąsiednia kamienica Stanisława Gąski. Nazwa „Dom Esterki” jest związana z legendarną postacią Estery – Żydówki, która w okresie potopu miała odrzucić zaloty szwedzkiego rajtara, zdobywając tym samym pamięć mieszkańców. Istnieje również hipoteza mówiąca o dziewiętnastowiecznej modzie na nadawanie starym kamienicom imienia Estery, co może wskazywać na wcześniejszą nazwę budynku jako Kamienica Senatorska, co sugeruje jego związek z osobą związaną z Radomskim Trybunałem Skarbowym. Niestety, podczas II wojny światowej budynek został zniszczony przez Niemców, jednak zrekonstruowany został i oddany do użytku w 1957 roku. Od tego momentu pełni różnorodne funkcje kulturalne, będąc siedzibą Muzeum Sztuki Współczesnej oraz oddziału Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Wnętrza budynku zostały przystosowane do prezentacji wystaw dotyczących średniowiecznego osadnictwa w Radomiu. Architektonicznie, Dom Esterki to dwupiętrowy, czteroosiowy budynek z charakterystycznym szczytem, którego fasada podzielona jest gzymsami, co nadaje mu wyjątkowy urok i historyczną wartość.