Drogomyśl to wieś sołecka w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, położona 4 km na południe od Strumienia, na prawym brzegu Wisły. Miejscowość leży w historycznych granicach Śląska Cieszyńskiego i Doliny Górnej Wisły. Z liczbą 2109 mieszkańców i powierzchnią 14,66 km², gęstość zaludnienia wynosi 143,9 os./km². Po raz pierwszy wieś wzmiankowana była w 1452 roku jako Drogomissl, a jej nazwa pochodzi od imienia domniemanego właściciela, Drogomysła. W historii politycznej, po rozbiorach Polski, region był częścią księstwa cieszyńskiego, a następnie monarchii Habsburgów aż do 1918 roku. Po I wojnie światowej Drogomyśl stał się przedmiotem sporu pomiędzy Polską a Czechosłowacją, a po zakończeniu konfliktu znalazł się w granicach Polski, w autonomicznym województwie śląskim.
W Drogomyślu znajdują się cenne zabytki architektoniczne, w tym kościół ewangelicki z lat 1788–1797 oraz zespół pałacowy z XVIII wieku, który obejmuje również budynek gospodarczy z XIX wieku i park. W miejscowości działa wiele wspólnot religijnych, w tym Kościół Ewangelicko-Augsburski oraz parafia rzymskokatolicka Matki Bożej Częstochowskiej. Aktywność społeczna koncentruje się wokół szkolnictwa – w miejscowości funkcjonuje Zespół Szkolno-Przedszkolny oraz Klub Sportowy LKS Błyskawica, który promuje sport, szczególnie piłkę nożną.
Ciekawostką jest, że w Drogomyślu urodziło się wiele znanych postaci, takich jak Jerzy Badura, który był działaczem polonijnym, oraz Jan Kowalczyk, mistrz olimpijski w jeździectwie. W 1855 roku w miejscowości otworzono przystanek kolejowy na linii z Trzebini do Zebrzydowic, a przez wieś przebiega Droga krajowa nr 81. Pomnikiem przyrody w miejscowości jest wiąz szypułkowy. Drogomyśl łączy bogatą historię z aktywnym życiem kulturalnym i społecznym, co czyni go interesującym miejscem na mapie regionu.