Dworek myśliwski w rezerwacie przyrody Łężczok

Dworek myśliwski, zbudowany w 1783 roku przez cystersów, jest malowniczym obiektem położonym w rezerwacie przyrody Łężczak. Architektonicznie dworek wyróżniał się typowymi dla epoki klasycyzmu elementami, co czyniło go atrakcyjną rezydencją dla szlachty, w tym dla książąt raciborskich, którzy przejęli majątek po kasacie zakonu w 1810 roku. W XIX wieku dworek służył jako miejsce wypoczynku po polowaniach, a na początku XX wieku gościł cesarza niemieckiego, Wilhelma II, który zorganizował tutaj polowania. Z historycznego punktu widzenia warto zaznaczyć, że w latach 50. XX wieku odkryto w pałacyku ukryte zbiory archiwum komory książęcej, co podkreśla znaczenie tego miejsca w kontekście lokalnej historii. Po wojnie dworek przekształcono w gajówkę, a obecnie znajduje się w stanie ruiny, co budzi zainteresowanie zarówno turystów, jak i miłośników historii. Warto również zaznaczyć, że w okolicy dworka, w rezerwacie, rośnie Dąb Sobieskiego, który stanowi ważny element przyrody tego regionu. Niedaleko znajduje się także stare książęce gospodarstwo rybackie, które funkcjonuje do dzisiaj, podkreślając ciągłość kulturową i historyczną tego miejsca. Dworek myśliwski, choć obecnie zaniedbany, zachowuje pamięć o bogatej historii oraz o tradycjach polowań w tej malowniczej okolicy.