Figura Boga Ojca w Falentach

Figura Boga Ojca w Falentach to barokowa rzeźba, która pierwotnie znajdowała się na szczycie fasady kościoła brygidek w Warszawie, a obecnie znajduje się na polu bitwy pod Raszynem. Rzeźba została stworzona w pracowni Stephana Schwanera, działającego w latach 1682-1692 przy pałacu Jana III Sobieskiego w Wilanowie. Autorstwo figury przypisuje się nieznanemu współpracownikowi Schwanera. Figura jest czasami mylnie datowana na koniec XVIII wieku, co wprowadza zamieszanie co do jej stylu. Oryginalnie znajdowała się po lewej stronie fasady kościoła Świętej Trójcy, w towarzystwie figury Immaculaty umieszczonej symetrycznie po prawej stronie. Po kasacji klasztoru brygidek w 1807 roku i adaptacji kościoła na koszary oraz warsztaty artyleryjskie, figure zdjęto z fasady. W 1828 roku, z okazji 19. rocznicy bitwy pod Raszynem, ks. Antoni Zieleniewski ufundował murowane cokoły na symbolicznych miejscach bitwy, na których ustawiono barokowe rzeźby, w tym figurę Boga Ojca, co przekształciło ją w część edukacyjnej ścieżki turystycznej związanej z historią tego miejsca. Proporcje figury opisywane są jako przysadziste i celowo zniekształcone, co jest związane z pierwotnym umiejscowieniem na dużej wysokości, mającym na celu dostosowanie formy do widoku z dołu. Rzeźba posiada ślady po żelaznych uchach, które były używane do mocowania jej na dachu kościoła. Głowa figury wzorowana jest na antycznym popiersiu Zeusa z Otricoli z III wieku p.n.e. Figura Boga Ojca stanowi jeden z nielicznych reliktów barokowego kościoła brygidek w Warszawie, co czyni ją jednym z bardziej cenionych zabytków Mazowsza.