Fontanna Higiei w Poznaniu to pomnik z sztucznym źródełkiem, zlokalizowany na Placu Wolności, przed Biblioteką Raczyńskich. Powstała po ukończeniu budowy wodociągu w 1840 roku, głównie dzięki staraniom Edwarda Raczyńskiego, który finansował ten projekt. Początkowo planowano, aby fontanna stanęła przed Biblioteką, jednak ze względu na różnicę w poziomie terenu zdecydowano się na jej ulokowanie przy skrzyżowaniu Al. Wilhelmowskich z ul. Fryderykowską. Architektem cokołu był Christian Gottlieb Cantian z Berlina, który stworzył ozdobny postument z piaskowca, na którego frontonie umieszczono brązowy medalion z wizerunkiem Wincenta Priessnitza, pioniera przyrodolecznictwa. Posąg bogini Higiei, zrealizowany przez Alberta Wolffa, przedstawia siedzącą postać w jońskim chitonie, a twarz artysta wzorował na rysach Konstancji Raczyńskiej, żony Edwarda. To egzotyczne połączenie architektury i sztuki rzeźbiarskiej nadaje fontannie unikalny charakter. W 1907 roku zmodernizowano wodociągi, co skłoniło do przeniesienia studzienki na południowy kraniec Al. Marcinkowskiego. Oficjalne odsłonięcie nowej formy fontanny nastąpiło 9 lutego 1908 roku. Fontanna doświadczyła kilku przekształceń, m.in. przeniesienia pod koniec lat 60. XX wieku oraz magazynowania w 2004 roku w związku z budową parkingu. Po renowacji, pomnik powrócił na swoje miejsce w 2009 roku, przywracając m.in. wypływ wody z lwiej głowy. Fontanna Higiei nie tylko zdobi przestrzeń miejską, ale także stanowi świadectwo bogatej historii Poznania oraz dorobku jego mieszkańców.