Fontanna Trytona w Nysie, usytuowana u zbiegu rynku oraz ulic Brackiej i Celnej, jest jednym z najcenniejszych zabytków architektonicznych miasta, wzniesionym w latach 1700-1701. Inspirowana rzymską Fontanną Trytona autorstwa Berniniego, została wykuta w sławniowickim marmurze przez nieznanego artystę, reprezentując dojrzały barok. Jej konstrukcja wyróżnia się dużą sadzawką o kwadratowym planie z zaokrąglonymi narożnikami oraz obramieniem o sarkofagowym wykroju. Otaczająca baldachim balustrada wspiera trzon ozdobiony czterema delfinami, które spoglądają w cztery strony świata. Herbowy element na południowej stronie, zawierający inskrypcję SPQN 1701, nawiązuje do tradycji rzymskiej S.P.Q.R., przekształcając ją w "Senatus Populusque Nissiensis", co oznacza "senat i lud nyski". W górnej części fontanny znajduje się czara w kształcie muszli, na której klęczy Tryton – półczłowiek, półryba, symbolizujący pokój i harmonię. Mniejsza sadzawka, łącząca się z głównym zbiornikiem, posiada wydłużony ośmiokątny kształt z płaskorzeźbionymi delfinami oraz muszlami. Fontanna nie tylko jest przykładem wyrafinowanej architektury barokowej, ale także symbolizuje bogatą historię i dziedzictwo kulturalne Nysy, która przez wieki była ośrodkiem biskupim, co uzasadnia nadaną miastu dewizę "Śląski Rzym". Ciekawostką jest, że inskrypcja odnosi się do rzymskich tradycji, co świadczy o głębokich korzeniach kulturowych regionu.