Fort II Twierdzy Toruń

Fort II Twierdzy Toruń, zlokalizowany przy ul. Leszczynowej 2, to główny fort artyleryjski w Toruniu, który został zbudowany w latach 1878–1882. Został zaprojektowany w formie pięciokąta, zgodnie z typowym schematem małego fortu głównego. Jego umeblowanie obejmowało 26 dział oraz dwie baterie skrzydłowe, a także cztery punkty obserwacyjne. Fort otoczony jest wałem przeciwskarpy, co zwiększa jego zdolności obronne. Zasięg ognia artyleryjskiego fortu wynosił do 7,5 kilometra, co czyniło go istotnym elementem pierścienia obronnego Torunia, mającego na celu chronić miasto, zwłaszcza dworzec Toruń Mokre, od strony prusko-rosyjskiej. Po zakończeniu budowy, fort stał się częścią pierwszego luźnego pierścienia ochrony miasta, obok Fortu XI oraz Fortu Przyczółek Mostowy. Po I wojnie światowej, w 1921 roku, fort został przekazany polskiemu wojsku, które przekształciło go w szpital dla internowanych. W 1922 roku stacjonował tam 8. oddział służby artylerii. Fort II, ze swoją bogatą historią oraz architekturą, stanowi ważny element kulturowego dziedzictwa Torunia, będącego miastem o bogatej tradycji militarnej, które przyciąga turystów i historyków zainteresowanych XVIII i XIX wiekiem.