Fort V „Włochy” to jeden z fortów pierścienia zewnętrznego Twierdzy Warszawa, zbudowany w latach 80. XIX wieku, mający na celu osłonę linii Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej oraz hal z zachodnich podejść do stolicy. Charakteryzuje się typową dla rosyjskich fortyfikacji tego okresu budową; jest dwuwałowym fortem o narysie pięcioboku z dwoma czołami o kąt styku bliskim 180°. Fort otoczony jest suchą fosą, a w jego strukturze znajdują się kaponiery, które niegdyś osłaniały fort. Pomimo upływu lat, fort zachował się w dobrym stanie, a w ostatnich latach podjęto działania rewitalizacyjne, takie jak odtworzenie historycznych wałów ziemnych oraz rekonstrukcja suchej fosy. W obszarze fortu powstaje cmentarz, a teren poforteczny ma zostać przekształcony w miejsce rekreacyjne z boiskiem oraz kortami tenisowymi. Koszary fortu, w bardzo dobrym stanie, są zarządzane przez Fundację Ochrony Zabytków Techniki Wojskowej, która planuje stworzenie skansenu sprzętu militarnego. Fort V, jako element warszawskiego systemu obronnego, przeszedł w przeszłości modernizacje, podczas których usunięto ceglane kaponiery na rzecz betonowych, a w szyi fortu powstała potężna kaponiera szyjowa, która jednak została zniszczona po 1909 roku w ramach likwidacji twierdzy. Fort V „Włochy” jest więc interesującym przykładem architektury fortecznej, która nie tylko pełniła funkcje obronne, ale także kulturalne i społeczne, teraz stając się miejscem rekreacyjnym dla mieszkańców dzielnicy.