Góry Bialskie

Góry Bialskie (niem. Bielengebirge, cz. Bělské vrchy) to pasmo górskie znajdujące się w Sudetach Wschodnich, które wyróżnia się zróżnicowanym ukształtowaniem terenu oraz znacznymi przewyższeniami. Składają się z dwóch części: północnej, z najwyższym szczytem Czernicą (1083 m n.p.m.), oraz południowej, gdzie dominują szczyty takie jak Postawna (1124 m n.p.m.) i Rudawiec (1106 m n.p.m.). Góry charakteryzują się wysoką, jednostajną wysokością, co sprzyja powstawaniu specyficznego mikroklimatu oraz bogactwa przyrody. Ich strome zbocza opadają do dolin, a obszar ten obfituje w gnejsy, granitognejsy oraz inne skały metamorficzne, co nadaje im archaiczny charakter. Góry Bialskie są popularnym miejscem turystycznym ze względu na ich walory przyrodnicze, narciarskie i krajobrazowe, jednak trasy często są wyludnione, co sprzyja kontemplacji. Turystyka koncentruje się wokół wytyczonych szlaków prowadzących przez rezerwaty przyrody, jak Puszcza Śnieżnej Białki. Ochrona przyrody jest tu priorytetem, a obszar Gór Bialskich objęty jest Śnieżnickim Parkiem Krajobrazowym. Ciekawostką jest mikroklimat górnej Białej Lądeckiej, który sprawia, że śnieg zalega tu do późnej wiosny. Region ten, mimo znacznego urokliwości, zmaga się z ograniczoną dostępnością z uwagi na zlikwidowaną linię kolejową. Miejscowości u stóp gór, takie jak Stronie Śląskie i Nowa Morawa, oferują noclegi dla turystów.