Głaz narzutowy na placu Wolności w Raciborzu

Głaz narzutowy na placu Wolności w Raciborzu to niezwykle ważny pomnik przyrody, który pochodzi z epoki lodowcowej i składa się z granitu z domieszkami czerwonego skalenia oraz kwarcu. Zważywszy na swoje imponujące wymiary – 42,5 tony wagi i 16,5 m³ objętości – jest największym głazem pomnikowym na Śląsku. Jego historyczna droga rozpoczęła się w Skandynawii, skąd został przetransportowany do Kotliny Raciborskiej przez lodowiec podczas zlodowacenia Sanu II. Odkryty w 1927 roku, głaz został w pełni odsłonięty w 1929 roku, a w 1934 roku, dzięki staraniom lokalnych mieszkańców, przetransportowany na plac Adolfa Polko w Raciborzu. Operacja przeniesienia była dużym przedsięwzięciem, a do transportu wykorzystano specjalnie przygotowane podwozie i dwie lokomobile parowe. Uroczystość inauguracji odbyła się 1 lipca 1934 roku, a głaz miał symbolizować nową epokę w historii Niemiec, będąc częścią narodowo-socjalistycznej ideologii. Do 1945 roku otaczał go mur z tabliczkami upamiętniającymi bojowników NSDAP. Po wojnie murek został zlikwidowany. W 1960 roku głaz otrzymał status pomnika przyrody nieożywionej, co podkreśliło jego znaczenie zarówno przyrodnicze, jak i kulturowe. Obecnie, będąc ciekawym punktem na mapie turystycznej, granitowy głaz znajduje się na szlakach turystycznych, co sprawia, że jest popularnym miejscem wśród odwiedzających Racibórz.