Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie

Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zlokalizowany przy alei Jana Chrystiana Szucha 25 w Warszawie, to monumentalny budynek wzniesiony w latach 1927-1930 według projektu Zdzisława Mączeńskiego w stylu klasycyzmu redukcyjnego. Charakterystycznym elementem budynku jest olbrzymi portyk z podwójnymi filarami, prowadzący do dziedzińca. Wzniesiony obiekt nawiązuje do architektury faszystowskiej Włoch, a jego wnętrza wzbogacono polską odmianą art déco, zaprojektowaną przez Wojciecha Jastrzębowskiego. W okresie II wojny światowej gmach służył jako siedziba Gestapo, gdzie miały miejsce masowe aresztowania i tortury. Po wojnie budynek сталі siedzibą Ministerstwa Oświaty, a od 1952 roku mieści Mauzoleum Walki i Męczeństwa, które prezentuje zachowane celki i korytarze z czasów okupacji. W 1973 roku gmach został wpisany do rejestru zabytków, a w 2022 roku uznany za pomnik historii, co potwierdza jego znaczenie kulturowe i historyczne w kontekście polskiej architektury oraz spadku po trudnych momentach w dziejach Polski. Ciekawostką jest, że na I piętrze znajdują się dobrze zachowane wnętrza polskiej sztuki dekoracyjnej, a wśród pomieszczeń znajduje się sala konferencyjna im. Anny Radziwiłł, gdzie można zobaczyć zdjęcia wszystkich ministrów edukacji od 1918 roku. Budynek, mimo przeobrażeń, nadal spełnia funkcje administracyjne i zachowuje oryginalny wystrój oraz wyposażenie, co czyni go jednym z ważniejszych miejsc w stolicy.