Gorzuchów, mała wieś sołecka w województwie dolnośląskim, położona w Kotlinie Kłodzkiej, ma bogatą historię sięgającą przed połowę XIII wieku. Początkowo była wsią przedlokacyjną, lokowaną na wolniźnie, związana z dogodnym położeniem na szlaku do Broumova. Wskazuje na to pierwotna nazwa Melhotin. W XVIII wieku Gorzuchów przeszedł pod panowanie Prus, a jego gospodarstwami zajmowali się początkowo hrabiowie von Götz, a później hrabiowie von Magnis. We wsi przetrwało wiele starych budynków z XIX wieku, w tym drewniano-murowane chaty o cechach regionalnych, a także kolumna maryjna z figurą Matki Boskiej z początku XIX wieku. Gorzuchów zachował układ wsi wielodrożnicowej oraz specyficzny układ urbanistyczny. Wieś była miejscem aktywnym gospodarczo, z rolnictwem dominującym we wspólnotach mieszkańców; jednak po likwidacji PGR w latach 90. XX wieku mieszkańcy zaczęli szukać pracy w pobliskich miejscowościach. W Gorzuchowie działała szkoła podstawowa do lat 70. XX wieku, a obecnie dzieci uczęszczają do szkoły w Bierkowicach. Mieszkańcy wieś nie mają osobnej parafii, przynależą do parafii w Piszkowicach. Historycznie wieś zachowała się jako stabilna społeczność, mimo zmian politycznych spowodowanych II wojną światową, kiedy to Gorzuchów znalazł się w granicach Polski, a dotychczasowa ludność została wysiedlona. Ciekawostką jest, że Gorzuchów leży w obrębie interesującego geologicznie terenu, z obecnością amfibolitów i fyllitów, a także retencjonując osady polodowcowe. W XIX wieku rozwojowi Gorzuchowa sprzyjała budowa linii kolejowej z Kłodzka do Wałbrzycha, co przyczyniło się do ożywienia życiowego wsi. Obecnie Gorzuchów ma dostęp do komunikacji publicznej, a jego mieszkańcy wybierają radnych do Rady Gminy co cztery lata. Gospodarka opiera się na rolnictwie, ale wieś oferuje również podstawowe usługi handlowe. Mimo niewielkich rozmiarów, Gorzuchów jest miejscem z interesującym dziedzictwem architektonicznym, z aktywną społecznością i spokojnym otoczeniem natury.