Grodzisko w Lubinie

Grodzisko w Lubinie to wczesnośredniowieczna osada położona na wyspie Wolin, w pobliżu Zalewu Szczecińskiego. Działa jako atrakcja turystyczna, oferując piękne widoki oraz bogatą historię. Znajduje się na wysokim klifie, co umożliwia kontrolowanie szlaków wodnych. Pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą z IX wieku, a okolice grodziska były skrupulatnie badane architektonicznie i archeologicznie. Obiekt otoczony był wałem obronnym zbudowanym prawdopodobnie na przełomie XI i XII wieku, co czyniło go strategicznie ważnym miejscem. Istotnym odkryciem był kościół św. Mikołaja z XII wieku, odkryty podczas wykopalisk prowadzonych w latach 2008–2011, wraz z cmentarzem, na którym znajdowały się szczątki mężczyzn i kobiet, co świadczy o chrzcie w regionie i przyjęciu chrześcijaństwa. Znaleziono również dirhamy, srebrne monety używane przez arabskich kupców, datowane na IX–X w., co wskazuje na handel i wymianę kulturową w regionie. Wał obronny, zniszczony pod koniec XII wieku, został odbudowany, a pozostałości po nim odkryto w formie kamieni i drewnianych konstrukcji. Obok fundamentów kościoła, archeolodzy natrafili na pozostałości późnośredniowiecznej wieży mieszkalnej, która wskazuje na rozwój architektury obronnej i rezydencjalnej w regionie. Ciekawostką są odnalezione protokoły dotyczące pięknych widoków z tej lokalizacji, które przyciągały mieszkańców i budowniczych rezydencji, co ukazuje walory krajobrazowe Lubina. Grodzisko łączy ze sobą różne warstwy historii, od wczesnośredniowiecznych osad po późniejsze zabudowy, stanowiąc cenne źródło informacji o dawnych kulturach i życiu społecznym.