Grzęda Sokalska

Grzęda Sokalska, mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-wschodniej Polsce i na Ukrainie, stanowi ciąg wzniesień o charakterze garbów, będący zachodnim fragmentem Wyżyny Wołyńskiej. Region ten, przecinany przez rzeki górny Bug i Huczwa, osiąga wysokości od 240 do 260 m n.p.m. i jest zbudowany z utworów górnej kredy oraz warstw lessów. Urodzajne gleby, zwłaszcza czarnoziemy, sprzyjają rozwojowi rolnictwa, co jest charakterystyczne dla tego obszaru, mimo że występują również niewielkie fragmenty leśne. Główna miejscowość Grzędy Sokalskiej to Sokal w Ukrainie, podczas gdy po polskiej stronie regionu znajdują się Tyszowce, Łaszczów, Rachanie, Dołhobyczów oraz Chłopiatyn. Architektonicznie region cechuje się występowaniem tradycyjnej zabudowy wiejskiej oraz niektórymi obiektami z okresu historycznego, które odzwierciedlają regionalne style budownictwa. Kultura Grzędy Sokalskiej jest silnie związana z lokalnymi tradycjami rolniczymi, a także z bogatą historią, która obejmuje wpływy zarówno polskie, jak i ukraińskie. Region ten może poszczycić się wieloma ciekawostkami, takimi jak unikalne zjawiska geologiczne czy etnologiczne oraz lokalnymi zwyczajami, które przetrwały do dziś. Grzęda Sokalska to obszar, który łączy w sobie bogactwo przyrodnicze, kulturowe i historyczne, stanowiąc ważny fragment geoprzestrzeni Europy Środkowo-Wschodniej.