Grzegórzki

Grzegórzki, podkrakowska wieś znana już w 1388 roku, była niegdyś związana z rodem Toporczyków, herbu Leliwa. Od XV wieku Grzegórzki tworzyły całość gospodarczą z Dąbiem, a w drugiej połowie XVI wieku były własnością Krakowa. W XIX wieku rozpoczęła się industrializacja regionu, z rozwinięciem różnych zakładów produkcyjnych, takich jak fabryki maszyn, mebli czy czekolady. W 1910 roku Grzegórzki zostały włączone w granice Krakowa, co sprzyjało dalszemu rozwojowi. W przededniu II wojny światowej planowano budowę Hali Targowej, która stała się ważnym miejscem handlowym. Architektura Grzegórzek to zarówno zabytkowe elementy, jak kościół św. Kazimierza Królewicza, jak i nowoczesne budynki mieszkalne, takie jak Wiślane Tarasy i Pianissimo. Dzielnica charakteryzuje się ważnymi arteriam komunikacyjnymi jak ul. Grzegórzecka, a także rozbudowaną infrastrukturą miejską, w tym placem targowym „Unitarg”, gdzie odbywa się handel codzienny oraz giełda staroci. W Grzegórzkach znajdziemy również centra handlowe takie jak Galeria Kazimierz oraz różnorodne obiekty sportowe, w tym stadion KS „Grzegórzecki” i lodowisko „Cracovia”. Wśród placówek oświatowych wyróżniają się Szkoła Podstawowa nr 10 oraz VIII i XIII Liceum Ogólnokształcące. Dzielnica posiada także bogate zaplecze kulturalne, reprezentowane przez Krakowski Teatr Variété. Grzegórzki, w kontekście swojego historycznego dziedzictwa oraz dynamicznego rozwoju, stanowią ciekawą część Krakowa, łącząc tradycję z nowoczesnością.