Herkules walczący z centaurem

Walka Lapity z centaurem, rzeźba autorstwa Ludwiga Manzla, znajduje się na tarasie przed Gmachem Głównym Muzeum Narodowego w Szczecinie. Ufundowana przez konsula Kiskera, rzeźba została odsłonięta w 1916 roku i jest wykonana z piaskowca. Charakteryzuje się stylem klasycyzującego modernizmu oraz wysokością 2,4 metra, posadowiona na betonowym cokole. Przedstawia dynamicznie splecione postacie centaura oraz nagiego, muskularnego mężczyzny, co skłania do refleksji nad ich tożsamością. Interpretacje oscylują pomiędzy centauromachią, gdzie Lapita zmaga się z centaurem, a przypisaniem postaci Herkulesowi walczącemu z mitycznym potworem. Rzeźba jest nie tylko istotnym elementem przestrzeni publicznej Szczecina, ale także odzwierciedla konteksty kulturowe i historyczne zachodzące w okresie, w którym powstała. Jako dzieło sztuki klasycyzującej wpisuje się w szerszy nurt europejski, który łączy tradycyjne tematy mitologiczne z nowoczesnym podejściem do formy. Warto również zwrócić uwagę na materialność rzeźby, która z piaskowca wpisuje się w lokalną tradycję budowlaną, a także na jej wpływ na postrzeganie kultury i sztuki w Szczecinie w XX wieku. Rzeźba Manzla stanowi więc interesujący punkt odniesienia dla badaczy sztuki, architektury oraz historii regionu, jednocześnie budując emocjonalną i intelektualną więź z widzem poprzez swą monumentalność i głęboki kontekst mitologiczny.