Huta Paprocka

Huta Paprocka, założona w 1703 roku przez barona Baltazara Erdmanna Promnitza, znajduje się w pobliżu wsi Paprocany, obecnie dzielnicy Tychów. Przez ponad 170 lat działalności huty, znaczące wydarzenia miały miejsce w XVIII wieku, kiedy to książę pszczyński Fryderyk Erdmann z Anhaltu-Köthen rozbudował zakład i nadał mu imię swojego syna, Ludwika. Zarząd huty powierzono Augustowi Kissowi, ojcu znanego rzeźbiarza. Inżynier John Baildon przeprowadził modernizację w 1835 roku, a w 1856 zainstalowano maszynę parową, co przyczyniło się do rozwoju przemysłu w regionie. Huta została zamknięta w 1878 roku, a po jej likwidacji pozostały jedynie trzy budynki, które znajdowały się nad Jeziorem Paprocańskim i rzeką Gostynką. W 2009 tereny te, należące do Skarbu Państwa, zostały wystawione na sprzedaż. Po remoncie, w 2014 roku otwarto restaurację Huta Paprocka wraz z salą konferencyjną, co tchnęło nowe życie w historyczne miejsce. Zespół zabudowy Huty Paprockiej został wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego w 1991 roku. Ciekawostką jest, że chociaż huta zakończyła działalność, jej architektoniczne i kulturowe dziedzictwo przetrwało, przyczyniając się do lokalnej historii oraz współczesnej tożsamości regionu.