Jezioro Zemborzyckie, znane również jako Zalew Zemborzycki, to zbiornik retencyjno-rekreacyjny na Bystrzycy, zlokalizowany w Lublinie, w dzielnicy Zemborzyce. Powstało dzięki społecznemu zaangażowaniu mieszkańców w 1974 roku, jednak decyzje podjęte przy jego tworzeniu przyczyniły się do niskiej jakości wody oraz problemów z zakwitami sinicowymi. W 2019 roku ruszył program rewitalizacji jeziora, który może trwać do 4 lat, obejmujący całkowite spuszczenie wody. Otoczone pięknymi lasami, zalew jest częścią Czerniejowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Historia jeziora sięga pomysłu Kazimierza Bryńskiego, geografa UMCS, który w połowie XX wieku zasugerował utworzenie zbiornika w tym rejonie. Po wielu perypetiach, związanych z planami kolejarzy i innymi projektami, prace nad budową miały miejsce od 1970 roku z udziałem ok. 40 tys. mieszkańców Lublina. Uroczyste otwarcie odbyło się 16 lipca 1974 roku, w którym uczestniczył I sekretarz KC PZPR, Edward Gierek. Pierwotne plany rozwoju terenu nad jeziorem, w tym budowa ośrodków wypoczynkowych, zostały utrudnione przez kryzys gospodarczy lat 80. Pomimo niedoskonałości w przygotowaniu zbiornika, Jezioro Zemborzyckie stało się miejscem rekreacji, z ośrodkami takimi jak Marina oraz Słoneczny Wrotków, oferującymi różnorodne atrakcje, w tym wypożyczalnie sprzętu wodnego, kompleks basenów i plażę. Jezioro jest także popularnym miejscem do uprawiania sportów zimowych oraz trasą rowerową na Szlaku Lasów Podlubelskich. Interesującym aspektem ekologiczno-przyrodniczym są obserwacje avifauny – nad zbiornikiem można spotkać różne gatunki ptaków, w tym nury czy łabędzie. Stan ekologiczny zbiornika w 2019 roku oceniono jako słaby, co skłoniło do podjęcia działań mających na celu poprawę jakości wody. Planowane prace obejmują pogłębianie dna, a ich rozpoczęcie przewidziano na 2022 rok. Jezioro Zemborzyckie, łączące w sobie wartości rekreacyjne, historyczne i ekologiczne, jest ważnym elementem lokalnego krajobrazu i kultury Lublina.