Kamienica Pod Złotą Palmą we Wrocławiu

Kamienica Pod Złotą Palmą, znana także jako Dolnośląska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, ma bogatą historię sięgającą końca XIII wieku, kiedy to pierwotnie była drewnianą konstrukcją z przedprożem. Przez wieki była wielokrotnie przebudowywana, z najważniejszymi zmianami w latach 1500, 1592 oraz na początku XVII wieku. W trakcie tych renowacji nadano jej gotycki szczyt z manierystycznym portalem oraz barokowo-klasycystyczną fasadę. Budynek stał się w końcu XX wieku nowoczesnym domem handlowym, z charakterystycznymi witrynami i wieloma lokalami handlowymi, w tym znaną księgarnią „Priebatsch’s Buchhandlung”. Rodzina Priebatschów, właścicieli księgarni, miała istotny wpływ na życie kulturalne Wrocławia poprzez swoją działalność wydawniczą i księgarską. Po II wojnie światowej kamienica szybko dostosowała się do nowych realiów i zaczęła pełnić funkcję kulturalną oraz edukacyjną jako Dolnośląska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego. Ciekawostką jest, że w 1891 roku w kamienicy zainstalowano jeden z pierwszych telefonów we Wrocławiu, co świadczy o jej nowoczesności. Budynek, mimo licznych zmian na przestrzeni lat, zachował wiele architektonicznych detali, które przyciągają uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów. Obecnie, z uwagi na swoją funkcję biblioteki, jest miejscem spotkań kulturalnych i wystaw artystycznych, takich jak te odbywające się w "Galarie Pod Plafonem".