Kamienica Pod Złotym Pucharem we Wrocławiu

Kamienica Pod Złotym Pucharem, znana w języku niemieckim jako Zum Goldenen Becher, znajduje się we Wrocławiu na południowej stronie Rynku. Jej historia sięga XIII wieku, kiedy to na działce powstały dwie mniejsze kamienice, które później połączono. W XVI wieku budynek przeszedł przebudowę, a z tego okresu pochodzi kamienna tablica wotywna z wizerunkiem Chrystusa. Od drugiej połowy XVI wieku kamienica znajdowała się w rękach rodziny Becherer, a sam budynek modernizowany był kilkukrotnie - w XVII wieku w stylu barokowym, z nową fasadą i charakterystycznymi trójkątnymi naczółkami okiennymi. W XVIII wieku kamienica przeszła na własność Bernharda Josepha Grunda i charakterystyczne dla tego okresu rzeźby oraz jego wizerunek można znaleźć na fasadzie. W XIX wieku budynek przeszedł gruntowną renowację, zmieniając swoją architekturę na neorenesansową. Na początku XX wieku, pomimo planowanych rozbudów, rozważane projekty nie zostały zrealizowane, a kamienica dostosowywana była do potrzeb handlowych, w tym funkcjonowania drogerii, która działała tu aż do XXI wieku. W 1945 roku budynek ucierpiał podczas działań wojennych, jednak został odbudowany w 1955 roku z zachowaniem niektórych historycznych elementów. Kamienica Pod Złotym Pucharem, z bogatą historią i wieloma architektonicznymi przekształceniami, jest nie tylko przykładem wrocławskiego dziedzictwa, ale i miejscem o ważnym znaczeniu w kontekście kulturalnym i handlowym miasta. Ciekawostką jest, że w różnorodnych okresach historię budynku kształtowała znaczna liczba właścicieli, w tym znane postacie związane z Wrocławiem.