Kaplica Królewska w Gdańsku

Kaplica Królewska w Gdańsku to barokowa budowla katolicka wzniesiona w latach 1678–1681 na Głównym Mieście, w czasie, gdy kościół Mariacki znajdował się pod kontrolą protestantów. Jej powstanie było inicjatywą lokalnych katolików, przy wsparciu króla Jana III Sobieskiego. Kaplica została zbudowana dzięki funduszom z testamentu prymasa Rzeczypospolitej, Andrzeja Olszowskiego, który przekazał na ten cel 80 000 złotych, a także dzięki dotacji króla, który dołożył kolejne 20 000 złotych. Architektura kaplicy przypisywana jest Tylmanowi z Gameren, a budową zajmował się Barthel Ranisch, natomiast niezwykły wystrój wnętrza jest dziełem Andreasa Schlütera. We wnętrzu znajduje się m.in. kartusz z herbem I Rzeczypospolitej z czasów Jana III Sobieskiego oraz tablica upamiętniająca tego władcę. Kaplica służyła jako symbol katolickiej obecności w Gdańsku w trudnym okresie historycznym, co czyni z niej ważny element dziedzictwa kulturowego miasta. Ciekawostką jest jej rolę w wyrażaniu tożsamości katolickiej społeczności, które dążyło do zachowania swojej tradycji w obliczu dominacji protestantyzmu. Kopuła kaplicy, będąca majestatywnym elementem architektonicznym, jest także charakterystycznym punktem widokowym, który przyciąga uwagę zarówno turystów, jak i badaczy historii architektury.