Katedra św. Marii Magdaleny we Wrocławiu

Kościół św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, zbudowany na fundamentach wcześniejszych świątyń, ma bogatą historię, sięgającą końca XI wieku. Po wyniesieniu do rangi parafialnego przez biskupa wrocławskiego Wawrzyńca w 1226 r. dominikanom, powstała romańska świątynia, która została zniszczona podczas najazdu mongolskiego w 1241 r. Kolejna budowla z lat 1242-1248 miała stylistykę romańsko-gotycką i również uległa zniszczeniu. W odpowiedzi na pożar w 1342 r. rozpoczęto budowę nowego kościoła, który w stylu późnogotyckim zakończono w 1362 r. Wnętrze kościoła jest przestrzenią bazylikową bez transeptu, z sześcioprzęsłową nawą i gwiaździstym sklepieniem prezbiterium. Wartości architektoniczne podkreślają wyższe łęki przyporowe oraz detale związane z katedrą wrocławską. W XV wieku zakończono budowę wież, a w 1459 r. zbudowano Mostek Czarownic. Kościół zyskał również cenny Dzwon Grzesznika w 1386 r. Kolejne zmiany miały miejsce w XVI wieku, kiedy świątynia stała się protestancka, a do jej renesansowych hełmów dodano nowe dzwony. Po zniszczeniach II wojny światowej kościół został odbudowany w latach 1960-1970, a w 1972 r. przekazany polskokatolikom. Wnętrze zachowało renesansową ambonę z lat 1579-1581, a w ostatnich latach przywrócono tradycyjną kolorową dachówkę. Wrocław pomieścił również inne ważne katedry, takie jak rzymskokatolicka archikatedra św. Jana Chrzciciela czy luterański kościół Opatrzności Bożej, co czyni miasto ważnym centrum religijnym dla różnych wyznań. Ciekawostką jest, że kościół św. Marii Magdaleny był pierwszą protestancką świątynią we Wrocławiu od 1523 r.