Kazimierz Leski, ps. „Bradl”, był polskim inżynierem mechanikiem, wynalazcą, pułkownikiem pilotem Wojska Polskiego oraz odznaczonym bohaterem II wojny światowej. Urodził się 21 czerwca 1912 roku w Warszawie, w rodzinie z tradycjami inżynieryjnymi. Po ukończeniu studiów na Wydziale Mechanicznym Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga w Warszawie, pracował w Holandii w biurze konstrukcyjnym, gdzie uczestniczył w projektowaniu polskich okrętów podwodnych, takich jak ORP „Sęp” i ORP „Orzeł”. W czasie II wojny światowej jako pilot został zestrzelony, jednak uciekł z niewoli. Po powrocie do Warszawy, zaangażował się w działalność konspiracyjną, pełniąc funkcje w Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim dowodził kompanią „Bradl” batalionu Miłosz, wykazując się męstwem, za co został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari oraz wieloma innymi odznaczeniami. Po wojnie, Leski doświadczył represji ze strony komunistycznych władz, zostając aresztowany i skazany na wieloletnie więzienie, które jednak w końcu przebył. Po rehabilitacji rozpoczął pracę jako naukowiec i wynalazca, był autorem wielu patentów oraz prac naukowych. W latach 1994-1997 pełnił rolę prezesa Związku Powstańców Warszawskich, a w 1995 roku otrzymał tytuł „Sprawiedliwego wśród Narodów Świata” przyznany przez Instytut Yad Vashem. Leski zmarł 27 maja 2000 roku i został pochowany na warszawskich Powązkach. Upamiętnienia Leskiego można znaleźć w formie tablic pamiątkowych w Warszawie, a także w dokumentach historycznych dotyczących Powstania Warszawskiego. Jego życie obfituje w niezwykłe wydarzenia, a niektóre kontrowersje dotyczące jego działań wywiadowczych podkreślają złożoność jego postaci w kontekście historycznym. Działał w trudnych czasach, a jego kariera zawodowa i konspiracyjna pozostawiła trwały ślad w polskiej historii. W 2016 roku powstał film dokumentalny poświęcony jego życiu, co świadczy o ciągłym zainteresowaniu jego osobą oraz wkładem w historię Polski.