Kościół św. Antoniego Padewskiego w Poznaniu

Kościół św. Antoniego Padewskiego, zlokalizowany przy ul. św. Antoniego na poznańskiej Starołęce, to rzymskokatolicka świątynia, której historia sięga początku XX wieku. Początkowo Starołęka należała do parafii św. Jakuba w Głuszynie, co stwarzało trudności dla wiernych z racji znacznej odległości. W rezultacie, dzięki staraniom proboszcza ks. Antoniego Stychela oraz darowiznom, w 1912 roku rozpoczęto budowę kościoła. Prototyp świątyni opracował Roger Sławski, jednak pierwotne plany nie zostały zrealizowane. Po I wojnie światowej, w 1920 roku, poświęcono tymczasową kaplicę z baraku wojskowego. Po wojnie kościół uległ zniszczeniom, ale został szybko odbudowany przez parafian, a 28 marca 1945 roku ponownie poświęcony. Architekt Sławski zaprojektował nową, stałą świątynię, której budowa ruszyła w 1949 roku. Kościół, konsekrowany w 1974 roku, wyróżnia się trójnawową pseudo-bazylikową formą z charakterystyczną wieżą i kasetonowym stropem. Dodatkowo, wnętrze zdobią polichromie, witraże oraz rzeźby, z których część pochodzi z innych poznańskich świątyń. Ciekawostką jest, że projekt wieży, znacząco odbiegającej od wizji Sławskiego, zrealizowano w latach 60-tych, a świątynia charakteryzuje się połączeniem architektury tradycyjnej z modernizmem. Warto również zauważyć nie tylko opisane tablice pamiątkowe upamiętniające ważne postacie i wydarzenia, ale także symboliczny układ urbanistyczny związanego z bliskością wieży kościoła Świętej Trójcy na Dębcu. Kościół św. Antoniego Padewskiego to nie tylko ważny obiekt religijny, ale także miejsce o bogatej historii i wartości architektonicznej, które wciąż integruje lokalną społeczność.